W większości zastosowań przemysłowych niezbędne okazuje się korzystanie z możliwości przesyłania mediów o różnej charakterystyce używanej substancji obejmującej np. skrajnie niską lub niezwykle wysoką temperaturę czy reaktywność chemiczną oraz rozmaite parametry przepływu, związane m.in. z ciśnieniem czy ilością tłoczonej cieczy bądź gazu. Przygotowanie niezbędnych w tym celu instalacji oraz maszyn i urządzeń oznacza potrzebę uszczelnienia połączeń między elementami powstającej infrastruktury. W tym celu szeroko stosuje się tzw. klingeryt, czyli płyty uszczelkarskie o zróżnicowanych parametrach. Przekonajmy się, czym są i sprawdźmy oferowane przez nie własności
Czym jest klingeryt?
Klingeryt to określenie, które powstało od nazwiska Richarda Klingera, założyciela firmy Klinger Dichtungstechnik. Był on pierwszym wynalazcą, który wprowadził płytę uszczelniającą, a więc materiał, z jakiego można przygotowywać gotowe uszczelnienia do połączeń między elementami instalacji przemysłowych oraz poszczególnymi podzespołami wykorzystywanych w nich urządzeń. Ponieważ własności płyt były znakomite, z czasem stały się one synonimem wysokojakościowych materiałów uszczelniających do zastosowań przemysłowych.
Czym charakteryzują się uszczelki z klingerytu?
Uszczelki z klingerytu to wysokojakościowe uszczelnienia kołnierzowe spełniające różnorodne wymagania. Służą one w szczególności do uszczelniania połączeń spoczynkowych, jak również do uszczelniania połączeń kołnierzowych – przy łączeniu poszczególnych segmentów armatury. Uszczelki klingerytowe mogą być wykonane z różnego rodzaju mieszanek włókien organicznych oraz węglowych spajanych kauczukami NBR. W zależności od przeznaczenia, stosuje się w nich często również dodatek włókien mineralnych, zwiększających termoodporność.
Uszczelki z klingerytu dzielimy na:
- uszczelki z przeznaczeniem do żywności,
- uszczelki odporne na wysoką temperaturę,
- uszczelki odporne na wysokie ciśnienie,
- uszczelki odporne na działanie kwasów i zasad.
Uszczelki wycinane z klingerytu stosuje się zatem m.in. w przemyśle chemicznym, farmaceutycznym, petrochemicznym, w przetwórstwie żywności, a także w instalacjach transportujących wodę pitną.
